sábado, 23 de mayo de 2009

Queridos cafeteros...

Tengo el inmenso placer de presentarles...

... a MI PRIMER/A NIETO/A.

42 comentarios:

  1. Enhorabuena!!!!... visto así de perfil juraría que se parece al abuelo....

    Un fuerte abrazo

    ResponderEliminar
  2. Hermosísima imagen. Muchas felicidades, Gregorio.

    ResponderEliminar
  3. Muchas felicidades y ahora cuidado porque el estado de abuelo tiene un punto de incitar a la pontificación y ese en nuestro trabajo-vocación es el primer riesgo que hay que rehuir

    ResponderEliminar
  4. Felicidades al abuelo y a la abuela.

    ResponderEliminar
  5. !enhorabuena! se ve muy bién (o sea casi nada), vayase usted preparando Don Gregorio para una nueva actividad (canguro de nieto) es divertido pero agotador. Enhorabuena de nuevo.

    ResponderEliminar
  6. Felicidades, pero discrepo de esta moda de dar a conocer fotos tan íntimas, suerte que en mis tiempos fetales no existían las ecografías!!!!

    ResponderEliminar
  7. ¿vas a añadoir al cafe un ala de guardería? Mola.

    Enhorabuena Luri, lo vas a disfrutar.

    ResponderEliminar
  8. Queda inaugurada la

    "Guardería de Ocata"


    Y pienso llevar autobuses de japoneses y Bah! tracios a verte babear.

    ResponderEliminar
  9. Me sumo a las felicitaciones. ¿Estás seguro que es humano ese ser vivo? (Es coña, claro).
    Un saludo.

    Nota: el otro día intenté escribir algo pero me echaba atrás el "seleccionador de perfil" de abajo, no sé por qué.

    ResponderEliminar
  10. Maestro Luri, recuerde que ser abuelo trae consigo la dura responsabilidad de malcriar a los nietos para ponerles las cosas difíciles a los padres, en recuerdo y homenaje de aquellos coloristas momentos que vuestros niños, seguramente, le habrán hecho pasar en más de una ocasión.

    Un abrazo y felicitaciones.

    ResponderEliminar
  11. Eso de ser abuelo supongo que es la manera más feliz de creerse por fin maduro. Felicidades, yo disfruto muchísimo de mis sobrinos nietos, tanto como había disfrutado de mis sobrinos. Un ir iniciándose.

    ResponderEliminar
  12. Moltes felicitats,
    si ser pare ja és una cosa indescriptible no m'imagino com deu ser això de ser avi.
    Salut

    ResponderEliminar
  13. Ehhhhhhh!!!! MOltes felicitats!! L'hem de batejar amb vi al V&D!!!!

    quina alegria!! Moltes felicitats als pares!

    ResponderEliminar
  14. Felicidades a los abuelos y a los padres!!!!! No sabe usted lo que va a disfrutar con el/ ella, si ahora se queda perplejo delante de pensamientos, conductas etc., cuando vea evolucionar el cerebro de su nieto,se quedara alucinado y no tendrá explicaciones filosoficas, para dar, simplemente se sorprenderá y reflexionara, con mas tiempo y mas sabiduría de lo que seguramente hizo con sus hijos, de verdad es una experiencia fascinante! ! Vivala a tope!

    ResponderEliminar
  15. ¡Enhorabuena, yayo!
    Le dejo algo para cuando tenga edad (usted o la descendencia)

    http://www.youtube.com/watch?v=QGE8wVTvHF0&feature=PlayList&p=9AB96326E6FA507A&index=0

    ResponderEliminar
  16. Tarea de los abuelos es disfrutar de los nietos sin las presiones de ser padres y claro "malcriarlos "...felicidades por la buena noticia..:)

    ResponderEliminar
  17. ¡Un alien! ¡se ha colado un alien!

    ¡Felicidades!

    Apolo

    ResponderEliminar
  18. ¡Un alien! ¡se ha colado un alien!

    ¡Felicidades!

    Apolo

    ResponderEliminar
  19. Todavía estoy en estado de shock

    ResponderEliminar
  20. Luri,

    Igual le interesa lo que dice Toni Nadal de su sobrino Rafael.

    http://www.elmundo.es/elmundodeporte/2009/05/24/sinred/1243119413.html

    ResponderEliminar
  21. Felicidades.

    Veo que no ha necesitado para reconocerlo como "nieto" que el hermano de Gabilondo nos ilumine con su sesudas definiciones.

    ResponderEliminar
  22. Nueva etapa Don Gregorio


    Felicidades a los Padres y a los Abuelos

    Es un niño con suerte

    ResponderEliminar
  23. Enhorabuena!!!
    Sin duda, ha sacado la nariz del abuelo.

    ResponderEliminar
  24. Me parece que pronto Gregorio y señora se convertirán en un área de servicio.

    Felicidades.

    ResponderEliminar
  25. Muchas felicidades, Gregorio.

    Deseo que todo vaya muy bien a todos.

    Un fuerte abrazo con toda mi emoción y cariño.

    ResponderEliminar
  26. Enhorabuena. Mi padre siempre me recuerda la frase de un pariente que ante un "pronto" de su hijo murmuró "Mis nietos me vengarán". No reimos. Y lo cierto es que parece que se disfruta más de los nietos con mucha diferencia.

    ResponderEliminar
  27. Ups! Felicitats, doncs! I als pares i, d'aquí un temps, a ell!!!

    ResponderEliminar
  28. Muchas felicidades! citando su video, a partir de ahora debera dejarse de tanta contemplación, y pasar a la acción (dar papillas, cambiar pañales, pasear el cochecito ...).

    un abrazo, también a los futuros progenitores.

    Ramon

    ResponderEliminar
  29. ¿Y qué opina Bacallà Salat al respecto?

    ResponderEliminar
  30. ¡Cuántas emociones! L'enhorabona, de tot cor!

    pd. aunque yo soy de los que no sé ver nada. ¿Miopía? ¿Vista cansada? Por cierto, lo del Osasuna parece que va por buen camino. Que haya suerte.

    ResponderEliminar
  31. Pues parece que ya está leyendo un libro, no? Enhorabuena

    ResponderEliminar
  32. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  33. Felicidades Don Gregorio. Que lo disfrute mucho
    Aunque yo no hubiera colgado la primera foto de mi nieto en internet.
    Por ejemplo, por esta foto sabemos que se hizo el día 21 de Mayo. Que su nieto/a tiene una edad aproximada de nueve semanas y cuatro días. Que mide 28,5 mm. Que aproximadamente nacerá un 20-12-2009 (si fuera así, como mi segundo hijo que nació un 20/12). Etcétera........
    A ver si va a acabar haciendo un anuncio con él, de CocaCola.

    ResponderEliminar
  34. Dejo de leer su blog un par de días y se me acumula el trabajo, pero esto...

    ¡Mi más sincera enhorabuena!

    No hay cosa más prometedora que un nacimiento, ni persona más confortante que un buen abuelo, ni apoyo mejor que el de unos buenos padres.

    ¡A disfrutar!

    ResponderEliminar

La Isla de Siltolá

 I Finalmente, después de varios intentos fallidos, el mensajero nos ha encontrado en casa y me ha entregado los ejemplares de Una triste bú...